رفتي و نوشـتي که از دوري من ملالي نيست
رفتي با يکي ديگه دوست شـدي هيچ خيـالي نيـست
يه روزم نوبـت من ميـشه واست نـامه بدم ، ببيني با يکي ديگم
جاتم اصلا خالي نيـست

عروسکي بودم بـرات
که تو بـهم نفـس دادي
دلم رو يه روز خريـدي
فرداش آوردي پس دادي
بگو برات من چي بـودم
عروسک مغـازه اي
کهنه شدم رفتي حـالا
دنبال عشق تازه اي

رفتي ونوشتي که از دوري من ملالي نيست
رفتي با يکي ديگه دوست شدي هيچ خيالي نيست
يه روزم نوبت من ميشه واست نامه بدم ، ببيني با يکي ديگم
جاتم اصلا خالي نيست.....جاتم اصلا خالي نيست

ديگه پشت دستمو داغ ميکنم
که تا زندم عاشق هيشکي نشم
عاشق هرکي بشم خيالي نيست
لااقل اسير تو يکي نشم

عروسکي بودم برات
که تو بهم نفس دادي
دلم رو يه روز خريدي
فرداش آوردي پس دادي
بگو برات من چي بودم
عروسک مغازه اي
کهنه شدم رفتي حالا دنبال عشق تازه اي

رفتي و نوشتي که از دوري من ملالي نيست
رفتي با يکي ديگه دوست شدي هيچ خيالي نيست
يه روزم نوبت من ميشه واست نامه بدم ، ببيني با يکي ديگم

جاتم اصلا خالي نيست.....جاتم اصلا خالي نيست

مي خوام برم پا ندارم
مي خوام نرم جا ندارم
گريه كنم دل ندارم
داد بزنم نا ندارم
بودنم با تو حرومه
ديگه همه چي تمومه
آخ که اين لحظه چه شومه
چه شومه

من دلم تنگ ميشه
تو دلت سنگ ميشه
نذار اين تنگ بلور
بشكنه با اين غرور


ميخوام برم پا ندارم
مي خوام نرم جا ندارم
گريه كنم دل ندارم
داد بزنم نا ندارم
بودنم با تو حرومه
ديگه همه چي تمومه
آخ که اين لحظه چه شومه
چه شومه

من دلم تنگ ميشه
تو دلت سنگ ميشه
نذار اين تنگ بلور
بشكنه با اين غرور

من دلم تنگ ميشه
تو دلت سنگ ميشه
نذار اين تنگ بلور
بشكنه با اين غرور

پي اسم تو ميگشتم
ته يه فنجون خالي
دنبال يه طرح تازه
يه تبسم خيالي
فنجوناي لب پريده
قهوه هاي نيمه خورده
من و عشقي كه واسه
هميشه مرده
دل به عشق تو سپرده

فال تو رنگ فريبو
گريه هاي عاشقونست
فال من طنين آخرين ترانست
رنگ قهوه اي چشمات رنگ خوابه
كه تا شهر بي نهايت منو برده
اونجا كه آخر عشقه
اونجا كه مرز سرابه


پي اسم تو ميگشتم
ته يه فنجون خالي
دنبال يه طرح تازه
يه تبسم خيالي
فنجوناي لب پريده
قهوه هاي نيمه خورده
من و عشقي كه واسه
هميشه مرده
دل به عشق تو سپرده

فال تو رنگ فريبو
گريه هاي عاشقونست
فال من طنين آخرين ترانست
رنگ قهوه اي چشمات رنگ خوابه
كه تا شهر بي نهايت منو برده
اونجا كه آخر عشقه
اونجا كه مرز سرابه

باورم نميشه دستات
توي دست من نباشن
رو در و ديوار خونه
گرد تنهايي بپاشه
تو هموني كه مي گفتي تو دنيا
هيچ كي مثل من پيدا نميشه
تو هموني كه مي گفتي قلبم
مال تو باشه واسه هميشه

باورم نميشه چشمات
بره مال ديگرون شه
با غريبه اشناشه
با غريبه مهربون شه
تو هموني كه مي گفتي تو دنيا
هيچ كي مثل من پيدا نمي شه
تو هموني كه مي گفتي قلبم
مال تو باشه واسه هميشه

تو هموني كه مي گفتي تو دنيا
هيچ كي مثل من پيدا نميشه
تو هموني كه مي گفتي قلبم
مال تو باشه واسه هميشه
مال تو باشه واسه هميشه

بي تو تنهاي تنها سکوتي بر لبانم گشته شيدا

بدون تو هيچ هستم ندارم من اميدي به فردا

شبم تاريک و سرده،دلم بي تو به غمهاروکرده
براي عاشقي چون من سکوتي اينچنين آواز مرگه

عشق من بيا برگرد دوباره
که چشمام هنوز در انتظاره
براي ديدن تو دلم چه شوقي داره
تو شبهام تويي تنها ستاره


ژينا گل من،گل خوشگل من


به عشقت اسيرم،بي تو من مي ميرم
با تو پروانه مي شم،با تو افسانه مي شم

اگه باشي کنارم،به شکوه بهارم

[تکرار]

وقتي چشت پاييز ميشه
باغ دلت گلريز ميشه
تصوير غم ميشينه تو
چشم سياهت

وقتي چشت لبريز ميشه
اشکاي تو اويز ميشه
دونه دونه ميچيکه از چشم سيات
نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو
اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو

ميخواي بري حرفي نداري
اشکات دارن جار ميکشن
رفتن هميشه پر غمه
انگار دارن داد ميکشن

اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو
اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو

وقتي چشت پاييز ميشه
باغ دلت گلريز ميشه
تصوير غم ميشينه تو
چشم سياهت

وقتي چشت لبريز ميشه
اشکاي تو اويز ميشه
دونه دونه ميچيکه از چشم سيات
نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو
اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو

ميخواي بري حرفي نداري
اشکات دارن جار ميکشن
رفتن هميشه پر غمه
انگار دارن داد ميکشن

اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو
اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو

اي نمي دوني دل ادم را چه ميشکوني
خودت بهتر از هر کي ميدوني
که بارون پاييز مي سوزونه دل ادما رو
دل ادما رو دل ادما رو
اي دل ادما رو

دل ادما رو دل ادما رو
دل ادما رو دل ادما رو

ساده بگم ساده بگم
ساده بگم داهاتيم
اهل همين نزديکيا
همسايه روشنيا
همخونه تاريکيا
ساده بگم ساده بگم
بوي علف ميده تنم
هنوز همون داهاتيم
با همه شهري شدنم
با همه شهري شدنم

باغ غريب ده من
گلاي زينتي نداشت
اسب نجيب ده من
نعلاي قيمتي نداشت
اما همون چار تا ديوار
با بوي خوب کاه گلش
اما همون چنتا خونه
با مردم ساده دلش
اما همون چار تا ديوار
با بوي خوب کاه گلش
اما همون چنتا خونه
با مردم ساده دلش

براي من که عکسمو
مدتيه تو آب چشمه نديدم
براي من که شرقيم
از اون هوا دل بريدم
براي من که عکسمو
مدتيه تو آب چشمه نديدم
براي من که شرقيم
از اون هوا دل بريدم

دنيايي که ديدن اون
اگر چه مثل قديما
راه درازي نداره
اما مي دونم که ديگه
دنياي خوبه سادگي
به من نيازي نداري

براي من که عکسمو
مدتيه تو آب چشمه نديدم
براي من که شرقيم
از اون هوا دل بريدم
براي من که عکسمو
مدتيه تو آب چشمه نديدم
براي من که شرقيم
از اون هوا دل بريدم

ساده بگم ساده بگم
ساده بگم داهاتيم
اهل همين نزديکيا
همسايه روشنيا
همخونه تاريکيا
ساده بگم ساده بگم
بوي علف ميده تنم
هنوز همون داهاتيم
با همه شهري شدنم
با همه شهري شدنم

باغ غريب ده من
گلاي زينتي نداشت
اسب نجيب ده من
نعلاي قيمتي نداشت
اما همون چار تا ديوار
با بوي خوب کاه گلش
اما همون چنتا خونه
با مردم ساده دلش
اما همون چار تا ديوار
با بوي خوب کاه گلش
اما همون چنتا خونه
با مردم ساده دلش

براي من که عکسمو
مدتيه تو آب چشمه نديدم
براي من که شرقيم
از اون هوا دل بريدم
براي من که عکسمو
مدتيه تو آب چشمه نديدم
براي من که شرقيم
از اون هوا دل بريدم

تو که جاي دل تو سينت انگار که سنگ و سربه
بگو از کجا آوردي اون چشاي مثل گربه
بگو از کجا آوردي ، بگو از کجا آوردي
تو که دل ما رو بردي ، صدتا عين ما شمردي
اين همه ناز و عشوه ، بگو از کجا آوردي
بگو از کجا آوردي ، بگو از کجا آوردي
تو که دست ما رو خوندي ، ما رو سر کار نشوندي
دل ما رو هم سوزوندي ، ما رو ته خط رسوندي
بگو از کجا ، بگو از کجا ، بگو از کجا آوردي ، بگو از کجا آوردي


تو که با ما کار نداري ، کاري جز فرار نداري
خاک زير پاتيم امّا ، سر سازگار نداري
تو که با ما يار نبودي ، کشتي ما رو با حسودي
دلتو به ما ندادي ، امّا دل ما ربودي


بگو از کجا آوردي اون دوتا چشم وحشي
از اون چشاي مستت يه بوسه بايد ببخشي


تو که جاي دل تو سينت انگار که سنگ و سربه
بگو از کجا آوردي ، اون چشاي مثل گربه
بگو از کجا آوردي ، بگو از کجا آوردي


تو که دل ما رو بردي ، صدتا عين ما شمردي
اين همه ناز و عشوه بگو از کجا آوردي
بگو از کجا آوردي ، بگو از کجـا آوردي


تو که دست ما رو خوندي ، ما رو سر کار نشوندي
دل ما رو هم سوزوندي ، ما رو ته خط رسوندي
بگو از کجا ، بگو از کجا ، بگو از کجا آوردي ، بگو از کجا آوردي


تو که با ما کار نداري ، کاري جز فرار نداري
خاک زير پاتيم امّا ، سر سازگار نداري
تو که با ما يار نبودي ، کشتي ما رو با حسودي
دل تو به ما ندادي ، امّا دل ما ربودي

چشماي عاشقم ستاره پوشه دلم براي ديدنت مي جوشه
وقتي که اين ستاره ناتمومه بي تو نفس کشيدنم حرومه .. حرومه حرومه..
چشماي عاشقم ستاره پوشه دلم براي ديدنت مي جوشه
وقتي که اين ستاره ناتمومه بي تو نفس کشيدنم حرومه .. حرومه حرومه..
برات نوشتم خطي عاشقونه که يادگاري پيش تو بمونه
بمونه بمونه پيشت بمونه
من ميدونم کي بود نگاتو دزديد
بر
گوشه اي نشست و ساده خنديد
من که بدون تو پر از هراسم
بدون تو سايه شده لباسم ..
من ميدونم کي بود نگاتو دزديد
بر
گوشه اي نشست و ساده خنديد
من که بدون تو پر از هراسم
بدون تو سايه شده لباسم ..

چشماي عاشقم ستاره پوشه دلم براي ديدنت مي جوشه
وقتي که اين ستاره ناتمومه بي تو نفس کشيدنم حرومه .. حرومه حرومه..
چشماي عاشقم ستاره پوشه دلم براي ديدنت مي جوشه
وقتي که اين ستاره ناتمومه بي تو نفس کشيدنم حرومه .. حرومه حرومه..
برات نوشتم خطي عاشقونه که يادگاري پيش تو بمونه
بمونه بمونه پيشت بمونه
من ميدونم کي بود نگاتو دزديد برگوشه اي نشست و ساده خنديد
من که بدون تو پر از هراسم بدون تو سايه شده لباسم

کاش ميشد از تو دلم
حرفامو بيرون بريزم
يه شبم اشکامو من
تو دامن اون بريزم
دلم من به اين خوشه
که ياري مثل اون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره

مي خوان اين دل خوشي رو ازم بگيرن
اگه اون بود نمي ذاشت
مي خوان اتيش بزنن به هستي من
اگه اون بود نمي ذاشت
اگه اون بود نمي ذاشت
حال من اين جوري باشه
نمي ذاشت حرفيو ترسي
ديگه از دوري باشه
دل من به اين خوشه
که ياري مثل اون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره

کاش ميشد از تو دلم
حرفامو بيرون بريزم
يه شبم اشکامو من
تو دامن اون بريزم
دلم من به اين خوشه
که ياري مثل اون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره

مي خوان اين دل خوشي رو ازم بگيرن
اگه اون بود نمي ذاشت
مي خوان اتيش بزنن به هستي من
اگه اون بود نمي ذاشت
اگه اون بود نمي ذاشت
حال من اين جوري باشه
نمي ذاشت حرفيو ترسي
ديگه از دوري باشه
دل من به اين خوشه
که ياري مثل اون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره
سر حرفش ميمونه
اين ديوونه تا جون داره