من و تو آدم و حوا نبوديم
جدا از مردم دنيا نبوديم
من و تو با همين مردم نشستيم
ولي انگار با اينا نبوديم
من و تو با همين مردم نشستيم
ولي انگار با اينا نبوديم
من و تو تا نفس باشه من و تو
من و تو تا قفس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نيست
اگر هم از هوس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نيست
اگر هم از هوس باشه من و تو


من و تو جونمون از هم جدا نيست
من و تو با تو و من بين ما نيست
من و تو يکي هستيم تا اون حد که ديگه
دل تنهايي ما غيرِ خدا نيست
من و تو تا نفس باشه من و تو
من و تو تا قفس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نيست
اگر هم از هوس باشه من و تو
من و تو حرفمون حرف هوس نيست
اگر هم از هوس باشه من و تو

امشب انگار خون تازه اي تو رگهاي منه
يکي از عمق سکوتم داره فرياد ميزنه
منو از جاده نترسون نگو که فاصلمون
صد تا کفش سربيو صد تا عصاي آهنه

تو سرم افتاده امشب هوس قدم زدن
رد شدن از دل آتيش تو يه چشم به هم زدن
پا به پاي سيم گيتار خوندن از گذشته ها
تو هواي روشن و پاک ترانه دم زدن

نازنين فقط توي همين نفس با من باش
بگو هستي که برم به اين قفس با من باش
گوش بده نبظ ترانه تنها با تو ميزنه
بي بي ترانه ها تويي و بس با من باش

بيا امشب از حصار هر بهانه رد بشيم
لهجه ناب و ذلال اين شب و بلد بشيم
ما دوتا رودخونه ايم تو دريا ميرسيم به هم
نکنه طعمه ديواريا سرده سد بشيم

ولي انگار که دارم با خودم حرف ميزنم
نازنينم تو کجايي صداتو نميشنوم
نگا کن فقط يه سايه پابه پاي من مياد
سايه طعنه ميزنه تنها رفيق تو منم

(گروهي)
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو

من و تو ، من و تو
همسفر يه جاده بوديم يادته؟
هر دومون خسته
ولي پياده بوديم يادته؟
وقتي بارون ميومد يه گوشه چادر ميزديم
دلمون خوش که رسيدنِ به صبح رو بلديم
(گروهي)
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو


ولي از ميونِ راه تنها گذاشتي دلمو
دل سپردي به سياهي جا گذاشتي دلمو
منِ ساده فکر ميکردم تو هميشه با مني
کاش از اوّل ميدونستم که تو فکر رفتني
منِ ساده فکر ميکردم تو هميشه با مني
کاش از اوّل ميدونستم که تو فکر رفتني
(گروهي)
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو



من و تو ، من و تو
همسفر يه جاده بوديم يادته؟
هر دومون خسته
ولي پياده بوديم يادته؟
وقتي بارون ميومد يه گوشه چادر ميزديم
دلمون خوش که رسيدنِ به صبح رو بلديم
(گروهي)
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو


ولي از ميونِ راه تنها گذاشتي دلمو
دل سپردي به سياهي جا گذاشتي دلمو
منِ ساده فکر ميکردم تو هميشه با مني
کاش از اوّل ميدونستم که تو فکر رفتني
منِ ساده فکر ميکردم تو هميشه با مني
کاش از اوّل ميدونستم که تو فکر رفتني
(گروهي)
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو
بعضي ها شيشه اي اند
بعضي ها سنگند مثل تو
بعضي ها ذلالنو
بعضي دو رنگند مثل تو

با تموم يكدلي
تو بمون براي من

دودلي هامو ببخش
بگذر از خطاي من

اگه ترديد به عشق
خيمه زد تو باورم

اگه فكر رفتن تو
گذشته از سرم
اگه فكر رفتن تو
گذشته از سرم

تو دليل بودني
تويي اون اوج نياز

روي قله دلت
واسه من خونه بساز

لحظه نديدنت
آخر راه منه

پل برگشتنمو
هجرت تو ميشكنه
پل برگشتنمو
هجرت تو ميشكنه

تو عبور صخره ها
از خودم كه بگذرم

ولي دستاي تورو
عاشقونه مي برم

تو ستاره اي برام
بي تو شب تاريكيه

تو سكوت چشم تو
ديگه خوندنم چيه

چي ميشد عاقبتم
بي تو تواين همه راه
روي ترديد
دلم خط بكش خط سياه
چي ميشد عاقبتم
بي تو تواين همه راه
روي ترديد
دلم خط بكش خط سياه

به شهر عشق نمي رم بي تو هرگز
نشم عاشق نمي رم بي تو هرگز

غروب بي كسي ها مونسم شد
ببين بي تو چه پيرم ، بي تو هر گز

نياي روزي كه رو لب باشه آهي
نه عشق باشه نه از من يه نگاهي

نياي روزي ببيني از غم تو
نمونده بر سرم موي سياهي ، موي سياهي

ميدونم كه تو عاشق پرستي
به رو من چرا درها رو بستي

نميگيري سراغي از دل من
چرا كوه اميدم رو شكستي

نه يه لبخند ، نه حرفي تازه دارم
تو رفتي ، جز خدا چيزي ندارم

نياد روزي ببينم بي قرارم
به راهي پر ز غم عزم ديارم

ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ؛، ديدي پر زد و رفتش
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ؛، ديدي پر زد و رفتش


دل بسه گريه نكن ،ديگه رفت صداش نكن
از تو قاب پنجره ديگه رفت صداش نكن


ديگه همرنگ تو نيست ديگه دل تنگ تو نيست
ميدونه يه ذره عشق تو دل سنگ تو نيست


ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش ... اينو بهت كي گفتش


بهت ميگف ميرم جاي ، كه قدرم و بدونن
باسه رنگ نگاهم تا سحر غزل بخونن


اينقدر اين پا و اون پا ، اومدي از تو بريدش
ديدي كبوتر عشق تو از قفس پريده
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش


دل بسه گريه نكن ،ديگه رفت صداش نكن
از تو قاب پنجره ديگه رفت صداش نكن


ديگه همرنگ تو نيست ديگه دل تنگ تو نيست
ميدونه يه ذره عشق تو دل سنگ تو نيست


ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش ... اينو بهت كي گفتش


بهت ميگف ميرم جاي ، كه قدرم و بدونن
باسه رنگ نگاهم تا سحر غزل بخونن


اينقدر اين پا و اون پا ؛؛ اومدي از تو بريدش
ديدي كبوتر عشق تو از قفس پريده


ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش


ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش
ديدي امروز و فردا كردي رفتش ، پر زد ، ديدي پر زد و رفتش

دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه
دوباره اين دل ديوونه واست دلتنگه

وقت از تو خوندنه ستاره ء ترانه هام
اسم تو براي من قشنگترين آهنگه

بي تو يك پرنده اسير بي پروازم
با تو اما ميرسم به قله آوازم

اگه تا آخر اين ترانه با من باشي
واسه تو سقفي از آهنگ و صدا ميسازم

با يك چشمك دوباره منو زنده كن ستاره
نذار از نفس بيفتم تويي تنها راه چاره

آي ستاره آي ستاره بي تو شب نوري نداره
اين ترانه تا هميشه تو رو ياد من مياره

تويي كه عشقمو از نگاه من ميخوني
تويي كه تو تپش ترانه هام مهموني
تويي كه هم نفس هميشه آوازي
تويي كه آخر قصه ء منو ميدوني

اگه كوچه صدام يك كوچه باريكه
اگه خونم بي چراغه چشم تو تاريكه

ميدونم آخر قصه ميرسي به داد من لحظه يكي شدن تو آينه ها نزديكه

يه پنجره با يه قفس ، يه حنجره بي هم نفس
سهم من از بودن تو ، يه خاطرس همين و بس

تو اين مثلث غريب ، ستاره ها رو خط زدم
دارم به آخر مي رسم ، از اونور شب اومدم

يه شب كه مثل مرثيه ، خيمه زده رو باورم
ميخوام تو اين سكوت تلخ ، صداتو از ياد ببرم

بزار كوله بارم روشونه شب بزارم
بايد كه از اينجا برم ، فرصت موندن ندارم

داغ ترانه تو دلم ، شوق رسيدن تو تنم
تو حجم سرد اين قفس ، منتظر پر زدنم

من از تبار غربتم ، از آرزو هاي محال
قصه ما تموم شده ، با يه علامت سوال

بزار كوله بارم روشونه شب بزارم
بايد كه از اينجا برم ، فرصت موندن ندارم

ميون اتيش بازي
چشماي تو قدم زدم
شايد كه باورت بشه
معني عشق و بلدم
نگاه تب دارم و تو
چشماي تو جا مي ذارم
به خاطر ديدن تو
پنجره رو وا مي ذارم
يه معني تازه مي دي
به شعر دل سپردگي
با تو چه سبز و روشنم
بي تو محال زندگي
يه معني تازه مي دي
به شعر دل سپردگي
با تو چه سبز و روشنم
بي تو محال زندگي
با تو چه سبز و روشنم
بي تو محال زندگي

ميون اتيش بازي
چشماي تو قدم زدم
شايد كه باورت بشه
معني عشق و بلدم
نگاه تب دارم و تو
چشماي تو جا مي ذارم
به خاطر ديدن تو
پنجره رو وا مي ذارم

يه معني تازه مي دي
به شعر دل سپردگي
با تو چه سبز و روشنم
بي تو محال زندگي
يه معني تازه مي دي
به شعر دل سپردگي
با تو چه سبز و روشنم
بي تو محال زندگي
با تو چه سبز و روشنم
بي تو محال زندگي

ميون اتيش بازي
چشماي تو قدم زدم
شايد كه باورت بشه
معني عشق و بلدم
نگاه تب دارم و تو
چشماي تو جا مي ذارم
به خاطر ديدن تو
پنجره رو وا مي ذارم

تو حضور مبهم پنجره ها
روبروم ديواراي آجريه
خورشيد روشن فردا مال تو
سهم من شباي خاكستري
توي اين دلواپسي هاي مدام
جز ترانه هاي زخمي چي دارم
وقتي حتي تو برام غريبه اي
سر رو شونه هاي بارون مي ذارم

اسم تو براي من مقدسه
تا نفس تو سينه پر پر مي زنه
باورم كن كه فقط باور تو
مي تونه قفل قفس رو بشكنه
منم مو يه اسمونه بي دريغ
منم مو يه كوره راه نا گزير
اي ستاره شباي مشرقي
پر پرواز من و ازم نگير

اسم تو براي من مقدس
تا نفس تو سينه پر پر مي زنه
باورم كن كه فقط باور تو
مي تونه قفل قفس رو بشكنه
منم اون يه اسمون بي دريغ
منم اون يه كوره راه نا گريز
اي ستاره شباي مشرقي
پر پرواز من و ازم نگير